Սահմանե՛ք իրատեսական ակնկալիքներ
Կարևոր է հասկանալ, որ ձեռնաշարժությունը երեխայի սեռական զարգացման ընթացքի բնական մասն է կազմում: Պետք չէ և ոչ էլ իրատեսական է արգելել երեխային դրանով զբաղվելը: Փոխարենը ծնողները պետք է կենտրոնանա երեխային ուղղորդելու վրա՝ հասկանալու ձեռնաշարժության համար հարմար պահն ու վայրը: Սովորեցրե՛ք երեխային, որ ձեռնաշարժությունը շատ նեղ անձնական է ու բացատրեք, որ դրանով պետք է զբաղվել առանձին եղած ժամանակ, օրինակ՝ իր ննջասենյակում: Նաև ընդգծեք, որ դրանով ինքը պետք է զբաղվի մենակ, և ուրիշ ոչ մեկը ոչ մի դեպքում իրավունք չունի իրեն դիպչելու: Ձեր երեխայի հետ բաց հաղորդակցությունը առանցքային դեր է խաղում, որովհետև թեման ամբողջովին անտեսելու դեպքում երեխայի մոտ կարող է սխալ տպավորություն ստեղծվել, թե երբ, որտեղ և ինչ պայմաններում է պետք դրանով զբաղվել: Ուստի շատ կարևոր է Ձեր երեխայի հետ խոսելն ու պայմանները բացատրելը: Հարգե՛ք Ձեր երեխայի անձնական տարածքը, ու եթե նա քնելուց առաջ զբաղվում է ձեռնաշարժությամբ, առանց դուռը թակելու՝ մի՛ մտեք իր սենյակ:
Անհրաժեշտության դեպքում շեղե՛ք ուշադրությունը
Եթե նկատում եք, որ Ձեր երեխան օրվա ընթացքում հաճախ է զբաղվում ձեռնաշարժությամբ, ապա փորձե՛ք շեղել նրա ուշադրությունը: Նախ համոզվեք, որ նրա վարքի հետևում չկան այնպիսի ֆիզիկական պատճառներ, ինչպիսիք են սեռական օրգանների շրջանում գրգռվածություն կամ այնպիսի հագուստ, որն այդ հատվածում կարող է անհանգստություն պատճառել: Ստուգե՛ք երեխայի հագուստը՝ համոզվելու համար, որ տաբատը կամ ներքնազգեստը անհանգստություն չեն պատճառում, և իրավիճակին համապատասխան՝ լուծե՛ք խնդիրը: Բացառելով բոլոր նման գործոնները՝ փորձեք շեղել երեխայի ուշադրությունը և առաջարկել ուրիշ զբաղմունքներ, որոնք կհետաքրքրեն իրեն և նույնպես հաճույք կպատճառեն:
Շատացրե՛ք ֆիզիկական ուշադրությունն ու շփումը
Որոշ երեխաներ կարող են ավելի հաճախ զբաղվել ձեռնաշարժությամբ, երբ զգում են, որ իրենց խնամողների կողմից բավարար ջերմություն կամ ուշադրություն չեն ստանում: Անհրաժեշտ է ամեն օր ջերմությամբ ու ուշադրությամբ հագեցած ժամանակ անցկացնել միասին: Սա կարող է օգնել երեխային բավարարելու հուզական կապի կարիքը՝ նվազեցնելով ձեռնաշարժության միջոցով ինքնահանգստացման անհրաժեշտությունը:
Հաշվի՛ առեք դեռահասաներին բնորոշ վարքագիծը
Եթե Ձեր երեխայի սեռական հասունացման ընթացքում նկատում եք, որ նա չափից շատ է կենտրոնացած ձեռնաշարժության վրա, ինչն էլ խանգարում է նրա առօրյա գործունեությանը և սոցիալական շփումներին, ապա կարևոր է հետը հստակ ու բաց զրույց ունենալ: Իր ուշադրությունը շեղել փորձելու փոխարեն խոսե՛ք հետը՝ հասկանալու համար, թե արդյոք կան այնպիսի խնդիրներ, ինչպիսիք են սթրեսը կամ ցածր ինքնագնահատականը, որոնք դրդում են իրեն ձեռնաշարժությամբ զբաղվելու չափից դուրս շատ: Անկեղծ ու պարզ զրույցը կարող է ամրապնդել ձեր հարաբերություններն ու ամուր վստահություն ստեղծել ձեր միջև: Խուսափե՛ք քննադատությունից կամ մեղադրելուց, քանի որ դրանք կարող են մեղքի կամ ամոթի զգացում առաջացնել:
Հաճախակի հանդիպող սխալներ, որոնք ծնողները թույլ են տալիս
Ամենահաճախ հանդիպող սխալն այն է, որ ծնողները ստիպում են երեխաներին այլևս չզբաղվել ձեռնաշարժությամբ: Սա ապացուցում է այն, որ ծնողները փորձում են իշխանություն հաստատել իրենց երեխայի վրա, քանի որ հասարակության մեջ ընդունված չէ խոսել սեռականությունից և որոշ դեպքերում համարվում է ամոթալի երևույթ: Երեխաները չպետք է պատժվեն ձեռնաշարժության համար: Մի՛ փորձեք ամրապնդել այն նախապաշարմունքը, որ ձեռնաշարժությունը կեղտոտ ու ամոթալի մի բան է, կամ այն վնասակար է: Այս ամենը ի վերջո կհանգեցնի զգացմունքային ու սեռական երկարաժամկետ բարդությունների: Մի՛ վախեցրեք նրան հիմար պատմություններով, որոնց մեջ նա կընկնի, եթե նա շարունակի ձեռնաշարժությամբ զբաղվել, և առավել ևս երբեք ու ոչ մի դեպքում ֆիզիկապես մի՛ պատժեք նրան՝ կապելով ձեռքերը կամ ոտքերը: Դա ոչ միայն անարդյունավետ է, այլև անհետ կվերացնի Ձեր հանդեպ ունեցած նրա վտսահությունը ու, բնականաբար, բազմաթիվ հոգեբանական խնդիրներ կառաջացնի նրա մոտ:
Օգնելն ու աջակցելը, որպեսզի Ձեր երեխան հասկանա իր զարգացող սեռականությունը, կարևոր է նախ և առաջ նրա ընդհանուր բարեկեցության համար: Բաց ու պարզ հաղորդակցություն ապահովելով, նրա անձնական տարածքն ու սահմանները հարգելով, ուշադրություն և ջերմություն տրամադրելով՝ Դուք կարող եք ուղղորդել Ձեր երեխային զարգացման այս կարևոր փուլում: