Սեռական հասունացումը զարգացման կարևոր փուլ է, որի ընթացքում երեխան մանկությունից անցում է կատարում պատանեկություն: Այս ժամանակահատվածում երեխաները զգալի ֆիզիկական, հուզական և հոգեբանական փոփոխություններ են ունենում, որոնք սերտորեն կապված են հասունացող սեռականության հետ: Սեռականությունը միայն սեռական հարաբերությունները չեն: Այն լայն հասկացություն է և ներառում է ոչ միայն ֆիզիկական ասպեկտներ, այլև հուզական, հոգեբանական, սոցիալական և մշակութային: Ֆիզիկական ասպեկտների մեջ մտնում է մեր մարմնի ֆիզիկական արձագանքը, օրինակ՝ գրգռումն ու վերարտադրողական ֆունկցիան: Էմոցիոնալի մեջ մտնում են սերը, սիրահարվածությունն ու կապվածությունը: Հոգեբանականը ներառում է սեռական ինքնության և կողմնորոշման ըմբռնումն ու արտահայտումը: Սոցիալականը պատասխանատու է ուրիշների հետ փոխազդեցության և հարաբերությունների ձևավորման համար, իսկ մշակութայինը՝ սեռական վարքի ու հարաբերությունների վերաբերյալ մեր ունեցած արժեքների ու հասարակական նորմերի համար: Փոխակերպման այս կարևոր փուլում ծնողների դերը վճռորոշ է, որովհետև նրանք կարող են երեխային առաջնորդել ու տալ ճշգրիտ տեղեկություն: Ծնողների աջակցության շնորհիվ երեխայի մոտ իր մարմնի ու սեռականության նկատմամբ զարգանում է դրական վերաբերմունք, ինչն էլ իր հերթին հիմք է հանդիսանում առողջ սեռական զարգացման համար:
Սեռականությունն սկսվում է ծնված պահից և ավարտվում կյանքի վերջում: Առանձնացվում են սեռականության հետևյալ փուլերը:
Նորածնային փուլ (մինչև 2 տարեկան)
Երեխայի ծնվելու պահից սկսած՝ ծնողները սկսում են ձևավորել նրա աշխարհընկալումը, և դա անում են հպման, սիրո և նաև հաղորդակցման միջոցով: Անգամ այդ հասակում երեխան իր մարմինը ուսումնասիրելու բնական պահանջ ունի: Այդ ամբողջ ընթացքը ներառվում է նրանց զգայական հետազոտման փուլի մեջ, և այս փուլում ծնողների ֆիզիկական ներկայությունը, սիրո ու հոգատարության դրսևորումը վճռորոշ դեր են խաղում, որովհետև դրա միջոցով երեխան ունենում է անվտանգության ու պաշտպանվածության զգացում: Շատ կարևոր է, թե ինչպես ենք մենք դիպչում մեր երեխային, ինչպես ենք նրան գրկում կամ շոյում, որովհետև անհրաժեշտ է նրա հետ լինել նուրբ ու մեղմ․ դա ոչ միայն հանգստության ու խաղաղության զգացում է առաջացնում նրա մոտ, այլև սովորեցնում է հասուն տարիքում նուրբ ու հոգատար լինել նախ իր նկատմամբ, այնուհետև՝ մյուսների:
Անգամ այս վաղ տարիքում կարևոր է կիրառել մարմնի մասերի ճիշտ անվանումները, որովհետև ապագայում դա թույլ կտա երեխայի հետ սեռականության վերաբերյալ անկեղծ զրույցներ ունենալ՝ առանց անհարմարության զգացում ունենալու:
Ջերմ ու հոգատարությամբ լի միջավայրի ստեղծումը առանցաքային նշանակություն ունի երեխայի ապագա զարգացման համար, ու դա պետք է սկսել նրա ծնվելուց անմիջապես հետո:
Վաղ մանկություն (2-5 տարեկան)
Վաղ մանկության շրջանում երեխայի մոտ իր և մյուսների մարմինների հանդեպ ունեցած հետաքրքրասիրությունը մեծանում է: Հենց այդ պատճառով էլ այս տարիքում երեխաները սկսում են տարվել այնպիսի խաղերով, ինչպիսին, օրինակ, «բժիշկ-բժիշկն» է, որովհետև խաղալու ընթացքում կարող են ավելի երկար զննել և՛ իրենց մարմինը, և՛ մյուսների: Այս փուլում նաև սկսվում են մարմնի գործառույթների և վերարտադրողականության մասին հարցերը, և կարևոր է, որ ծնողները երեխային սովորեցնեն անձնական սահմանների մասին, անկեղծ պատասխանեն բոլոր հարցերին, պարզ ձևեր ընտրեն բացատրելու այնպիսի թեմաներ, ինչպիսիք են մարմնի գործառույթները, կամ թե որտեղից են հայտնվում երեխաները: Առանցքային կարևորություն ունի երեխայի մոտ այս տարիքում իր մարմնի հանդեպ սեր ու հարգանք առաջացնելը:
Երբ երեխան դիպչում է իր սեռական օրգաններին, կարևոր է կտրուկ ռեակցիա չտալ, այլ հանգիստ բացատրել, որ դա բնական է, ու դրա մեջ ոչ մի արտասովոր կամ ամոթալի բան չկա, օրինակ․
– Լրիվ բնական է ինքդ քեզ դիպչելը, ու դրա մեջ ոչ մի վատ բան չկա, բայց դա պետք է անել, երբ մենակ ես:
Իրականում սա հրաշալի առիթ է երեխային բացատրելու հարգանքի, իր ու մյուսների անձնական սահմանների մասին՝ առանց նրա մոտ ամոթի զգացում առաջացնելու: Կարևոր է հստակ կանոններ սահմանել, թե որ տեսակի հպումն է նորմալ և որը՝ ոչ: Պարտադիր է շարունակել մարմնի մասերն իրենց ճիշտ անուններով անվանել, որպեսզի երեխայի մոտ հստակ կարծիք ձևավորվի, որ մարմնի յուրաքանչյուր մաս հավասարաչափ կարևոր է, ու որ բացարձակապես ամոթ չէ դրանք իրենց անուններով անվանելը:
Այսպիսի մոտեցումը կօգնի երեխայի մոտ սեռականության մասին ճիշտ կարծիք ձևավորելուն:
Մանկություն (6-9 տարեկան)
Երեխաները այս շրջանում սկսում են ավելի շատ նկատել գենդերային դերերն ու տարբերությունները: Նրանց հարցերը սեքսի և երեխաների ծնվելու վերաբերյալ դառնում են ավելի կոնկրետ, իսկ ընկերների կարծիքն այս բոլոր թեմաների շուրջ՝ շատ ավելի կարևոր: Ծնողները պիտի շարունակեն օգտագործել ճիշտ բառապաշար մարմնի մասերի մասին խոսելիս և պիտի սկսեն ավելի շատ խոսել ինտիմության և ուրիշների անձնական սահմանները հարգելու մասին: Նաև պետք է սկսել սեռահասունության մասին քննարկումները՝ հայտնելով իր տարիքին համապատասխան տեղեկություն: Սա երեխային օգնում է հասկանալու սպասվող բոլոր փոփոխությունները, պատրաստվելու դրանց և շարունակելու առողջ վերաբերմունք պահպանելն իր ձևավորվող ու զարգացող մարմնի նկատմամբ:
Այս փուլում շատ կարևոր է բարձր պահել երեխայի ինքնագնահատականը: Շարունակել մարմնի մասերը անվանել իրենց ճիշտ անուններով և ելնելով իր տարիքից՝ սկսել օգտագործել այնպիսի բառեր, ինչպիսիք են՝ կուրծք կամ առնանդամ, որպեսզի երեխան իր ձևավորվող մարմնի մասին անհանգստություններն ու հարցերը առանց կաշկանդվելու քննարկի ծնողների հետ:
Նախադեռահասություն (10-12 տարեկան)
Նախադեռահասության այս շրջանում երեխայի մոտ նկատվում են սեռական հասունացման այնպիսի նշաններ, ինչպիսիք են մարմնի և մազածածկույթի արագ աճը: Նա կարող է նաև սիրահարվել և ավելի շատ հետաքրքրվել հարաբերություններով ու սեռականությամբ: Խոսելով սեռական հասունացման ինչպես ֆիզիկական, այնպես էլ հուզական կողմերի մասին՝ ծնողները կարող են նախապատրաստել իրենց երեխային այս փոփոխություններին: Հարաբերությունների, միմյանց հանդեպ հարգանքի և համաձայնության մասին բաց քննարկումներն իսկապես կարևոր են, քանի որ դրանք օգնում են երեխային սեռականության վերաբերյալ առողջ վերաբերմունք ձևավորելու: Որպեսզի երեխան ավելի հեշտ հաղթահարի դեռահասության մարտահրավերները, կարևոր է նրա ինքնագնահատականը բարձր պահել և նրա մոտ մարմնի առողջ պատկեր ստեղծել: Պետք է շարունակել օգտագործել տարիքին համապատասխան բառապաշար, օրինակ՝ դաշտան կամ էրեկցիա: Սա օգնում է երեխային հասկանալու և հարգելու իր և ուրիշների մարմինները, նաև օգնում է տեղեկացված լինելու ու չանհանգստանալու այն փոփոխություններից, որոնց միջով անցնում է:
Դեռահասություն (13-18 տարեկան)
Դեռահասությունն իր հետ ֆիզիկական, հուզական ու հորմոնալ մեծ փոփոխություններ է բերում: Սեռական հասունացման ընթացքում դեռահասը սկսում է հասկանալ իր սեռական ինքնությունը և կարող է ունենալ ռոմանտիկ ու սեռական հարաբերություններ: Ծնողները առանցքային դեր են խաղում այս ընթացքում ու պիտի իրենց երեխային տան սեռական առողջ դաստիարակություն, լուսաբանեն այնպիսի թեմաներ, ինչպիսիք են համաձայնությունը, ծնելիության վերահսկումը և սեռական ճանապարհով փոխանցվող վարակները (ՍՃՓՎ): Իրոք կարևոր է ունենալ հարաբերությունների և սեռական առողջության մասին անկեղծ զրույցներ, որովհետև կօգնեն դեռահասին ապահով և պատասխանատու կերպով անցնելու այս նոր փորձառությունների միջով: Իսկ երբ դեռահասը հասկանա իր սեռական ինքնությունը, ծնողները պետք է աջակցեն, հարգեն, ցույց տան, որ ընդունում են նրան այնպիսին, ինչպիսին կա: Դեռահասությանը համապատասխան բառապաշար օգտագործելը, օրինակ՝ «ծնելիության վերահսկում» կամ «սեռավարակներ», և սեռականության մասին անկաշկանդ խոսելը ապահովում են, որ դեռահասը հստակ և հարգալից պատկերացում ունենա իր մարմնի և հարաբերությունների մասին, նաև օգնում են նրան՝ իր սեռական առողջության վերաբերյալ խելացի որոշումներ կայացնելու:
Սեռական հասունացումը այն փուլն է, երբ երեխաները զգում են բազմաթիվ ֆիզիկական և հուզական փոփոխություններ: Հենց այդ շրջանում են սկսում զարգանալ երկրորդական սեռական հատկանիշները, ինչպիսիք են մարմնի մազերը և մարմնի ձևի փոփոխությունները:
Յուրաքանչյուր երեխայի սեռահասունացման ժամկետները տարբեր են: Աղջիկների մոտ այն կարող է սկսվել մոտ 9 տարեկանում և տևել մինչև մոտ 18 տարեկանը, իսկ տղաների դեպքում՝ մոտ 10-ից 20 տարեկանն ընկած ժամանակահատվածը: Գենետիկան է հիմնականում որոշում, թե երբ է սկսվելու սեռական հասունացումը, բայց դրան կարող են նպաստել նաև շրջակա միջավայրի այնպիսի գործոններ, ինչպիսիք են ֆիզիկական ակտիվությունը կամ սննդակարգը: